Elektrische gitaar
Een elektrische gitaar is een snaar instrument dat een gitaarelement gebruikt om de vibratie van de snaren als een gitarist de snaren aanslaat om te zetten in een elektrisch signaal. De vibratie van de snaren wordt opgepikt door het gitaarelement, waarvan de meest gebruikte de magnetische variant is, deze gebruikt het principe van directe electromagnetische inductie. Het signaal dat wordt gemaakt door de gitaar is te zwak om een luidspreker aan te sturen, dus wordt de gitaar in een gitaar versterker geplugd voor het naar een luidspreker gaat, dit maakt een geluid luid genoeg om gehoord te worden. De output van een elektrische gitaar is een elektrisch signaal , dit signaal kan makkelijk worden veranderd om effecten toe te voegen.
Elektrische gitaar design kan een groot verschil in de design en contructie hebben.
Geluid en effecten
Waar het geluid van een akoestische gitaar grotendeels afhangt van de vibratie van het lichaam van de gitaar en de lucht erin, daar hangt het geluid van een elektrische gitaar grotendeels af van het signaal van de gitaarelementen. Het signaal kan nog worden gevormd op zijn weg naar de versterker om de toon en karakteristieken van het signaal te veranderen.
Gitaar versterker
Het solide lichaam van een elektrische gitaar produceert niet genoeg geluid om te horen zonder in een versterker te worden geplugd, dus een elektrische gitaar wordt altijd gebruikt met een versterker.
Speel technieken
Het geluid van de gitaar kan niet alleen met geluidseffecten worden aangepast maar kan ook worden beïnvloed door de speel techniek.
Enkele speel technieken zijn:
- Snaar buigen. Dit is niet uniek voor de elektrische gitaar maar wordt geholpen doordat de snaren licht zijn.
- Hals buigen. Door de hals of vooruit of achteruit te buigen
- Tapping. Hierbij gebruikt de gitarist de vingers van beide handen om de snaren tegen het vingerbord te houden.
- Hammering
